Poznajcie bohatera kolejnej bajki powstającej w ramach projektu „Znani / nieznani na mapie świata”. Przed Państwem Ernest Malinowski, z opowieści „Pociąg w powietrzu”.
ERNEST MALINOWSKI (1818 – 1899)
Ernest Malinowski urodził się 5 stycznia 1818 r. w Sewerynach na Wołyniu. Był synem Jakuba Malinowskiego, oficera armii Księstwa Warszawskiego, szanowanego i zamożnego szlachcica i Anny ze Świejkowskich Malinowskiej. Miał starsze rodzeństwo: brata Rudolfa i siostrę Leontynę oraz młodszego brata Zygmunta. Na chrzcie otrzymał imiona: Adam, Stanisław, Hipolit, Ernest, Nepomucen. Uczył się w Liceum Krzemienieckich, gdzie był jednym z najlepszych uczniów. Jego naukę przerwał wybuch powstania listopadowego. Jako trzynastolatek nie uczestniczył w walkach, jednak jego brat Rudolf oraz ojciec Jakub brali czynny udział w powstaniu. Ojciec został wybrany posłem sejmu powstańczego. Po upadku powstania Jakub wraz z Ernestem i Rudolfem wyjechali do Francji, a Anna z najmłodszym synem Zygmuntem powróciła w rodzinne strony, by ratować majątek.
Ernest kontynuował naukę w Paryżu w Lycée Louis-le-Grand. Ponownie okazał się jednym z najzdolniejszych uczniów. Pasjonowała go nowoczesna technika, studiował w École Polytechnique i École nationale des ponts et chaussées, tak jak jego brat Rudolf. Osiągali wysokie wyniki w nauce, a otrzymane stypendium od rządu francuskiego przekazali na rzecz biedniejszych rodaków, którzy nie mieli środków na naukę, mimo że w tym czasie dowiedzieli się o utracie prawie całego majątku w Polsce. Po studiach Ernest pracował we Francji oraz Algierii. W 1852 r. wyjechał do Peru, by przyjąć pracę inżyniera rządowego. Pracował przy organizacji szkolnictwa technicznego, następnie realizował projekty budowlane i drogowe, m. in. ozdobny bruk w Arequipie, a także mosty i linie kolejowe. Podczas konfliktu zbrojnego z Hiszpanią Malinowski przebywał w porcie Callao i zajmował się przygotowaniem fortyfikacji, które wykorzystywały nowoczesne rozwiązanie techniczne. Gdy rozpoczęła się bitwa Malinowski jako ochotnik wziął udział w walkach. Obrona Callao miała decydujące znaczenie dla losów wojny. Po zwycięstwie Malinowski otrzymał medal oraz honorowe obywatelstwo Peru. Osiedlił się więc tam na stałe, a Peru stało się jego drugą ojczyzną.
Po zakończeniu wojny projektował linie kolejowe. W 1870 roku rozpoczęła się realizacja najważniejszego projektu w życiu inżyniera, czyli kolei transandyjskiej. Linia kolejowa miała biec przez Andy, od portu Callao, przez Limę do wnętrza kraju. Miała duże znaczenie dla państwa, ponieważ umożliwiała transport ludzi i dóbr naturalnych między wybrzeżem a terenami położonymi w głębi kraju. Współcześni specjaliści uznawali jednak wybudowanie linii biegnącej wśród szczytów górskich na wysokości prawie 5000 m. n. p. m. za niewykonalne, a projekt Malinowskiego za niemożliwy do realizacji. Mimo to prace się rozpoczęły. Warunki były bardzo trudne. Robotnicy pracowali na dużej wysokości, zwieszali się w dół urwisk, wspinali się na półki skalne, drążyli tunele, przewieszali mosty nad przepaściami. W dzień zmagali się z wysokimi temperaturami, w nocy doskwierało im zimno, brakowało im tlenu, groziły wybuchające epidemie… Malinowski również osobiście brał udział w pracach w Andach. Nawet gdy budowa została zakończona, a linia oddana do eksploatacji, europejscy inżynierowie nie wierzyli w jej istnienie. Organizowano dla nich pokazowe przejazdy, by udowodnić, że kolej transandyjska naprawdę biegnie między górskimi szczytami.
Po zakończeniu prac Ernest Malinowski kontynuował działalność naukową oraz pracę inżyniera. Zmarł 2 marca 1899 roku w Limie. Jego imię noszą m. in. ulica, szkoły, most kolejowy, pociąg i lokomotywa w Polsce, a także pasmo górskie w Andach.
Projekt „Znani / nieznani na mapie świata” dofinansowano ze środków Muzeum Historii Polski w Warszawie w ramach Programu „Patriotyzm Jutra”.